Guilty Crown

Guilty Crown

Rate: 18+

Genre: Action

Studio: Production I.G

Debut: October 2011

Episode: 22

....หากเพื่อหาความหมายใหม่ให้ชีวิต

คุณจะยอมเปลี่ยนแปลงตัวเองสักแค่ไหน?....

          เมื่อคุณโหยหาการยอมรับจากมิตรสหาย จากคนที่คุณรัก จากคนที่คุณยอมรับและนับถือ คุณยินดีทำทุกสิ่งหรือไม่เพื่อให้ได้มันมา และในยามที่ความปรารถนานั้นหลุดลอยไปไกลสายตา หากคุณได้รับมาซึ่งพลังที่จะรั้งมันเอาไว้ คุณพร้อมจะแลกมันกับเลือดและหยดน้ำตาของคนรอบข้างหรือไม่ เพียงแค่เพื่อปกป้องสิ่งสำคัญของคุณไม่ให้มันถูกทำลายลงไป

                ทุกสิ่งทุกอย่างเริ่มต้นในปี 2029 วันคริสต์มาสอีฟที่ทั่วญี่ปุ่นจดจำในชื่อของ The Lost Christmas วันที่ญี่ปุ่นสูญเสียประชากรจำนวนมากไปจากการแพร่กระจายของไวรัสและเอกราชเพื่อยับยั้งไม่ให้ประชากรที่เหลืออยู่ย่อยยับตามไป

                สิบปีต่อมา เด็กหนุ่มอย่าง โอม่า ชู ได้พบกับไอดอลหญิงสาวที่เขาชื่นชม ยูสึริฮะ อิโนริ ผู้มอบพลังที่จะเปลี่ยนชีวิตของเขาจากหน้ามือเป็นหลังมือ รวมทั้งเป็นกุญแจไขอดีตที่ถูกลืม อดีตที่จะทำให้ชีวิตของเขาและคนรอบข้าง...

...เปลี่ยนแปลงไป

ตลอดกาล...

ดูเผินๆแล้ว Guilty Crown (จากนี้ไปจะขอเรียกย่อว่า กิลล์ตี้คราวน์)ก็เหมือนกันการ์ตูนแอคชั่นทั่วไปแต่กลับสามารถฉายด้านมืดของมนุษย์ออกมาในรูปแบบใหม่ๆได้อย่างแหวกแนวและน่าสนใจ เต็มเปี่ยมไปด้วยดราม่าและโศกนาฏกรรมจากการต่อสู้ในสนามรบที่หลักศีลธรรมความถูกผิดแทบจะไม่มีความหมาย นอกจากนั้นยังสามารถสร้างความกดดันให้กับผู้ชมเกือบตลอดเวลา และมีความสามารถที่จะกลายเป็นการ์ตูนชั้นดีได้อย่างไม่ยาก

 แต่กิลล์ตี้คราวน์ก็ไม่สามารถถีบตัวเองไปถึงฝั่งฝันได้ เนื้อเรื่องที่สามารถจบลงตั้งแต่ครึ่งแรกก็ถูกดึงให้ยืดออกไปทำให้เนื้อเรื่องในครึ่งหลังประสบปัญหาตามมา ถึงแม้ว่าจะน่าสนใจแต่กลับไม่น่าติดตาม ขาดความลึกซึ้งเมื่อเทียบกับเนื้อเรื่องในช่วงต้น ขาดเสน่ห์และความสดใหม่ และจากการที่ดำเนินเรื่องไปในทิศทางเดิมๆ รวมทั้งมีการรีไซเคิลพล็อตเก่าๆมาใช้...

...ก็ส่งผลให้เนื่อเรื่อง

ตกต่ำลงไปอย่างน่าเสียดาย...

กิลล์ตี้คราวน์มีตัวละครอยู่มากมาย และมีตัวละครหลักที่มีบทบาทโดดเด่นเหนือใครอยู่ไม่น้อยอย่าง อิโนริ หรือ ไก แต่การ์ตูนเรื่องนี้ก็ยังคงประสบปัญหาเช่นเดียวกันการ์ตูนที่มีตัวละครอยู่มากเรื่องอื่นๆคือการกระจายบทบาทได้ไม่ทั่วถึงไม่เท่าเทียม แม้ว่าจะโดดเด่นขึ้นมาได้ด้วยพล็อตหลักและรองของเรื่องแต่ก็ไม่เพียงพอ และการยืดเนื้อเรื่องทำให้บทบาทของตัวละครเด่นบางตัวไม่น่าจดจำจนถึงขั้นที่กลายเป็นตัวประกอบชั้นรองไป

ถึงกระนั้นตัวเอกอย่าง ชู ก็มีส่วนช่วยอยู่มาก นอกเหนือจากการเป็นตัวขับเคลื่อนหลักของการ์ตูนเรื่องนี้แล้ว ชูยังทำให้เราได้เห็นถึงพัฒนาการทางด้านร่างกายและจิตใจของมนุษย์คนหนึ่งที่มีทั้งดีและชั่วปะปนกัน การเลือกทางเดินของเขาไม่ว่าผิดหรือถูก แต่ละครั้งก็ส่งผลให้เนื้อเรื่องมีมิติมากขึ้นและทำให้ตัวละครรองตัวอื่นๆโดดเด่นขึ้นมาเป็นผลพลอยได้ และสะท้อนอารมณ์ดิบของมนุษย์ อย่างความปรารถนา ความรู้สึกผิดชอบ ความหลงลืมตัวตน ความพลาดพลั้ง และ...

...การไถ่บาป

ออกมาได้อย่างงดงาม...

                งานศิลป์คืออีกหนึ่งจุดเด่นของกิลล์ตี้คราวน์ อนิเมชั่นการเคลื่อนไหวของตัวละครแต่ละตัว ฉากต่อสู้แต่ละฉาก การเคลื่อนที่ของอาวุธหรือวัตถุแต่ละอย่างต่างทำออกมาได้อย่างยอดเยี่ยม เมื่อเทียบกับอนิเมชั่นของการ์ตูนเรื่องอื่นๆในช่วงเวลานั้น ฉากจำลองอนาคตอันใกล้ก็ดูสมเหตุสมผลน่าเชื่อถือ แม้จะเก็บรายละเอียดได้ไม่สมบูรณ์นัก และยังมีส่วนที่ขาดๆเกินๆ รวมทั้งยังมีจุดที่ดูขัดๆจากการผสานอนิเมชั่นแบบ 2D เข้ากับโพลีกอน 3D อยู่บ้าง แต่ทั้งสเปเชียลเอฟเฟกต์ งานศิลป์และอนิเมชั่นของกิลล์ตี้คราวน์...

...ก็ยังคู่ควร

ที่จะครองมงกุฏให้สมชื่ออยู่ดี...

                แต่ก็น่าเสียดายที่แม้ทั้งงานพากย์ ดนตรีประกอบฉาก และเสียงเอฟเฟกต์พิเศษทำออกมาได้ตามมาตรฐานแต่กลับไม่โดดเด่น เสียงปืนรัวกระหน่ำ เสียงกระทบกันของโลหะ เสียงลมที่พัดผ่านตามตึกร้าง เสียงฝนที่หลั่งไหลลงมา ล้วนแล้วแต่ธรรมดาหาความพิเศษไม่ได้และในบางครั้งฟังดูไม่สมจริง ส่งผลให้อารมณ์ร่วมกับการ์ตูนลดลงไประดับหนึ่ง

                กิลล์ตี้คราวน์ประสบกับปัญหาในเกือบทุกส่วนประกอบของตัวการ์ตูน ก่อให้เกิดจุดเสียมากมายจนอาจจะทำให้ผู้ชมบางส่วนเลือกจะเบือนหน้าหนีไป แต่ในช่วงครึ่งแรกนั้น กิลล์ตี้คราวน์มอบอารมณ์ทั้งบุ๋นบู๊ให้กับคอการ์ตูนแอคชั่น และเสริมมันด้วยไอเดียที่สดใหม่ ทั้งยังสามารถสร้างความกดดันและย้อมเนื้อเรื่องให้มืดมนจนถูกคอของผู้ชมบางกลุ่ม แถมด้วยตัวละครเอกที่น่าสนใจ ตัวละครเสริมที่ชวนให้หลงไหล และตราบาปในใจของมนุษย์นั้น...

...ได้ถูกดึงออกมาส่องสว่างกระจ่างตา

ดุจดั่งมงกุฏสีนิลของเหล่าฝูงกา...

N.Rei

Overall Score: 6/10

เนื้อเรื่อง 5.5/10 ตัวละคร 6.5/10 งานศิลป์ 8/10 งานเสียง 5.5/10

Higashi no Eden Aka Eden of the East

Higashi no Eden

Aka

Eden of the East

Rate: 18+

Genre: Adventure

Studio: Production I.G

Debut: April 2009

Episode: 11 + 2 Movie

ในการเปลี่ยนแปลงประเทศๆหนึ่งนั้น คุณต้องมีอะไรบ้าง เงินหรืออุดมการณ์ หรือทั้งสองอย่างรวมกัน?หากคุณมีแล้วซึ่งอุดมการณ์ หากคุณคือผู้ที่ถูกเลือกจากคนนับหมื่นแสน คุณจะเปลี่ยนแปลงประเทศของคุณอย่างไร และคุณแน่ใจว่าจะยึดอุดมการณ์มากกว่าผลประโยชน์ส่วนตนได้หรือไม่...

…หากคุณกำเงิน

เกือบหมื่นล้านไว้ในอุ้งมือ?

                ซาคิ โมริมิ และ อากิระ ทาคิซาว่า พบกันโดยบังเอิญที่ประเทศอเมริกา ภายใต้สถานการณ์ที่ค่อนข้างประหลาดผิดปกติ แต่ไม่นานนักหลังจากนั้นทั้งคู่ก็กลายมาเป็นเพื่อนร่วมเดินทางและกลับสู่ประเทศญี่ปุ่นด้วยกัน โดยที่ไม่รู้ตัวว่าการผจญภัยของพวกเขานั้นกำลังเริ่มต้นขึ้น

                ในขณะเดียวกันนั้น การกลับสู่ญี่ปุ่นของอากิระก็ทำให้เขากลับเข้าสู่ฐานะของผู้เล่นเกมหมายเลขเก้า เกมที่มอบเงินให้ผู้เล่นที่ถูกเลือกแต่ละคนเป็นจำนวนหนึ่งหมื่นล้าน เกมที่มีชีวิตของตัวเองและผู้คนทั้งประเทศเป็นเดิมพัน เกมที่จะเผยความจริงเบื้องหลังความทรงจำที่ถูกทิ้ง...

…เกมที่จะเปลี่ยนให้คุณ

กลายเป็นผู้มาโปรดไป...

                Eden of the East นั้น(จากนี้ไปจะขอย่อว่า “เอเด็น”)เป็นเรื่องราวการต่อสู้ของผู้ที่ถูกเลือกด้วยอำนาจและทุนทรัพย์ที่มีอุดมการณ์หรือผลประโยชน์ส่วนบุคคลอยู่เบื้องหลัง โดยใช้สังคมยุคปัจจุบันที่มีความขัดแย้งเกี่ยวกับการเข้าสู่สังคมของเยาวชนรุ่นใหม่เป็นเวทีหลัก บวกกับกลุ่มตัวละครหลักที่ส่วนใหญ่จะเป็นวัยรุ่นที่มีอายุใกล้เคียงผู้ชมกลุ่มหลักและมีความคิดการกระทำใกล้เคียงกัน และมีฉากกับมุกตลกแทรกอยู่จำนวนหนึ่ง รวมทั้งสถานการณ์ในสังคมสมมุติที่มีความสมจริงน่าเชื่อถือ ทำให้เนื้อเรื่องของเอเด็นมีความรุนแรงน้อยลง มีความสมจริง ทำความเข้าใจได้ไม่ยากนัก และก่อให้เกิดอารมณ์ร่วมได้ค่อนข้างง่าย

                ถึงแม้ว่าผู้เขียนจะสื่อถึงจุดสำคัญอย่างการพัฒนาสังคมสมัยใหม่หรือการนำอุดมการณ์ส่วนตนมาปะทะกับความต้องการของสังคมออกมาในรูปแบบใหม่ๆได้อย่างน่าสนใจ แต่เอเด็นนั้นประสบกับปัญหาการดำเนินเรื่องที่ค่อนข้างกระชับและหย่อนยานจนเกินไปในบางจุด ทำให้เกิดความไม่ประติดประต่อขึ้นในความรู้สึกของผู้ชมโดยเฉพาะเมื่อเทียบภาคซีรี่ส์และเดอะมูฟวี่ ซึ่งก่อให้เกิดจุดผิดพลาดย่อยๆตามมาอีกหลายจุด ทั้งการที่การ์ตูนเน้นหนักในการใช้ความคิดอ่านของตัวละครแต่ละตัวในการต่อสู้กันเสียเกินครึ่งของเรื่องแทนที่จะใช้ฉากแอ็คชั่นแสดงพลังพิเศษแบบการ์ตูนแอ็คชั่นทั่วไป ทำให้ต้องคิดตามการกระทำของตัวละครอยู่ตลอดเวลาถึงจะได้อรรถรสครบถ้วน...

...และอาจไม่เหมาะนักหากท่านผู้ชม

ต้องการดูการ์ตูนเบาๆสบายๆไม่หนักสมอง...

                ตัวละครหลักของเอเด็นอย่างอากิระนั้น มีปริศนาอยู่มากมาย มีความคิดอ่านที่เป็นเอกเทศและมีบุคลิกลักษณะร่าเริงมองโลกง่ายๆ แต่กลับมีความตั้งใจที่แน่วแน่และมีปมในใจที่คลายไม่ออกอยู่ ทำให้เขากลายเป็นตัวละครหลักที่น่าสนใจ มีมิติและมีเสน่ห์ที่สุดในเรื่องไปโดยปริยาย นอกจากนี้ตัวละครหลักอย่าง ซาคิและผู้เข้าแข่งขันคนอื่นๆก็มีจุดเด่นเป็นเอกลักษณ์เฉพาะตัวแตกต่างกันไป บทสนทนาของตัวละครแต่ละตัวก็มักจะแฝงข้อคิดข้อความ และแสดงตัวตนของตัวละครตัวนั้นๆออกมาได้อย่างฉลาด

                กระนั้นเอเด็นก็ประสบกับปัญหาสามัญที่มักจะอยู่คู่กับการ์ตูนที่มีตัวละครมากเสมอๆ นั่นก็คือการกระจายบทบาทได้ไม่เท่าเทียมกัน ตัวละครหลักที่ควรจะมีบทบาทสำคัญอย่างผู้เข้าเล่นเกมบางคนก็มีบทบาทที่น้อยกว่าคนอื่น กระทั่งบางคนที่แทบจะไม่มีบทบาทเลยก็ว่าได้ นอกจากนี้บทสนทนาของเอเด็นยังมีศัพท์เทคนิคอยู่ค่อนข้างมากซึ่งเข้าใจได้ยากสำหรับผู้ชมหลายๆกลุ่ม และแม้จะแฝงข้อความบางอย่างมาในบทสนทนาอย่างแนบเนียนแต่ถ้าหากพลาดคิดตามไม่ทัน...

...อาจจะทำให้คลาด

กับปมปริศนาบางอย่างไป...

                เมื่อผู้เขียนได้นั่งดูเอเด็นเป็นครั้งแรกนั้นก็ต้องพบกับความแปลกใจที่การ์ตูนที่มีลายเส้นง่ายๆเรื่องนี้กลับแฝงไว้ด้วยรายละเอียดปลีกย่อยมากมาย ทั้งสิ่งของและฉากหลังซึ่งทำได้ดีกว่าที่คิดเอาไว้ การใช้แสงและมุมมองของกล้องก็อยู่ในเกณฑ์ที่ไม่ทำให้เสียอารมณ์ ทั้งเอเด็นเองยังมีการผสมผสานวัตถุสามมิติกับลายเส้นการ์ตูนแบบสองมิติที่ทำได้ค่อนข้างดีและช่วยเพิ่มความแปลกตาให้กับฉากส่วนใหญ่แต่ก็มียังจุดที่ขัดตาอยู่บ้าง และการใช้สถานที่จริงในยุคอนาคตอันใกล้เป็นฉากหลักแทนที่จะเป็นฉากแนวแฟนตาซีหรือวิทยาศาสตร์ไซไฟ...

...ก็ช่วยให้ผู้ชมส่วนใหญ่

สามารถซึมซับบรรยากาศได้ง่ายกว่าเดิม...

                ถึงจะไม่มีอะไรให้พูดมากนักเมื่อมาถึงเรื่องของงานเสียงในเอเด็น ทั้งในส่วนของทีมนักพากย์ที่ยังไม่ค่อยมีผลงานและชื่อเสียงมากนักในขณะนั้นและในส่วนของดนตรีประกอบฉากที่ช่วยเสริมอารมณ์ได้เป็นอย่างดี พูดได้ว่างานเสียงของเอเด็นนั้นก็ทำได้ตามเกณฑ์มาตรฐานและด้อยการส่วนอื่นๆของเรื่องอยู่เพียงเล็กน้อย

                ท้ายที่สุดแล้ว แม้จะประสบกับปัญหาประปรายและไม่เหมาะกับผู้ชมบางกลุ่มแต่ก็ไม่ได้ทำให้คุณค่าของการ์ตูนเรื่องนี้ลดลงไปเลยแม้แต่น้อย เอเด็นยังคงเป็นการ์ตูนแอ็คชั่นที่ไม่เน้นฉากต่อสู้บู๊ล้างผลาญ ยังเป็นการ์ตูนโรแมนซ์แบบอินดี้ ยังเป็นการ์ตูนผจญภัยตามหาเป้าหมายของอุดมการณ์ ยังเป็นการ์ตูนดราม่าที่ปรุงบทสนทนามาอย่างชาญฉลาด และเป็นสรวงสวรรค์แห่งตะวันออก...

ที่คุณห้ามพลาด…

…ในทุกกรณี

N.Rei

Overall: 8.0

Story: 7.5 / Character: 7.5 / Art & Animation: 8.5 / Sound: 7

มาทำความรู้จักกันเถอะ!!!

ขอแนะนำตัวอย่างเป็นทางการในการเปิดบล็อค มาทำความรู้จักกันเถอะ!!!

หากพูดถึงศิลปะแล้วย่อมมีอยู่มากมายหลายประเภท ถ้าผมขอให้ท่านผู้อ่านนึกภาพของรูปภาพหนึ่งรูปที่แขวนอยู่กลางห้องว่างๆสิ่งที่ท่านผู้อ่านเห็นคืองานศิลปะชิ้นหนึ่ง แต่ถ้าผมให้ท่านผู้อ่านนึกถึงภาพการ์ตูนหรือเกมอย่างใดอย่างหนึ่งย่อมจะเกิดภาพลักษณ์ด้านลบขึ้นมาก่อนอย่างไม่ต้องสงสัย เหตุใดจึงเป็นเช่นนั้น? สิ่งที่ให้ความบันเทิงเหล่านี้กับศิลปะประเภทอื่นๆนั้นต่างที่ตรงไหน? ข้อเท็จจริงคือ ภาพยนตร์ เกม การ์ตูน และงานศิลปะประเภทอื่นๆทั้งแทบจะไม่มีความแตกต่างกันเลย งานศิลปะประเภทภาพวาดคือการที่ผู้สร้างสรรค์งานหรือศิลปินถ่ายทอดความคิดของตัวเองออกมาผ่านภาพวาด และการ์ตูนอนิเมชั่นคือการเปลี่ยนภาพวาดนั้นให้กลายเป็นภาพเคลื่อนไหวพร้อมกับสอดแทรกบทสนทนาเข้าไปเพียงเท่านั้นเอง

                  ดังนั้นแล้วบทวิจารณ์ที่ผมเขียนขึ้นมานั้นไม่ได้มีกลุ่มเป้าหมายเป็นกลุ่มคนที่ดูการ์ตูนอนิเมชั่นอยู่แล้วแบบผู้เขียนบทวิจารณ์คนอื่นๆ หากแต่เขียนขึ้นเพื่อให้ผู้ที่ต่อต้านหรือผู้ที่มีอคติกับการ์ตูนและผู้ที่ยังไม่เคยรับชมการ์ตูนอนิเมชั่นมาก่อนในสังคมไทยได้รับรู้ถึงข้อดีและข้อเสียของการ์ตูนอนิเมชั่นเรื่องนั้นๆโดยไม่มีความเห็นบวกลบตามกระแสสังคมเข้ามาเกี่ยวข้อง เพื่อให้ท่านผู้อ่านสามารถตัดสินใจได้ว่าแท้จริงแล้วอคติด้านลบในสังคมปัจจุบันนั้นมีความถูกต้องมากน้อยขนาดไหน

                ซึ่งในหัวข้อแรกที่ผมจะเจาะจงเขียนวิจารณ์นั้นคือในหัวข้อของการ์ตูนอนิเมชั่นเสียส่วนใหญ่ แม้การ์ตูนอนิเมชั่นจะเป็นที่รู้จักกันผิวเผินเพียงสิ่งที่ให้ความบันเทิงแก่เด็กเล็กๆก็ตาม แต่แท้จริงแล้วการ์ตูนและการ์ตูนอนิเมชั่นนั้นคือสิ่งที่ช่วยเติมเต็มจินตนาการให้แก่เยาวชน สร้างเสริมความใฝ่รู้และส่งเสริมการเรียนรู้เกี่ยวกับภาษาและวัฒนธรรมให้คนกลุ่มคนทุกเพศวัย และสร้างความบันเทิงให้ทั้งเด็กและผู้ใหญ่ นอกจากนี้ยังสามารถใช้เชื่อมสัมพันธ์ระหว่างสังคมมิตรสหายหรือครอบครัวอีกด้วย

                ในหนึ่งบทวิจารณ์ของการ์ตูนหนึ่งเรื่องนั้นผมจะแจกแจงรายละเอียดออกเป็นหัวข้อใหญ่ๆสี่หัวข้อได้แก่ เนื้อเรื่อง ตัวละคร งานศิลป์และงานเสียง โดยจะจำแนกข้อดีข้อเสียออกมาให้ท่านผู้อ่านได้รับทราบอย่างคร่าวๆ และจะเขียนประเภทของการ์ตูนนั้นๆ เนื้อเรื่องโดยย่อ อายุเฉลี่ยที่สมควรจะรับชมจากการวิเคราะห์ผ่านความรุนแรงหรือเนื้อหาแฝงจากการ์ตูนเพื่อช่วยให้ท่านผู้อ่านสามารถรู้ตื้นลึกหนาบางก่อนจะตัดสินใจรับชมการ์ตูนเรื่องนั้นๆ

                อนึ่งคะแนนรวมที่ผมได้เขียนไว้ในท้ายบทวิจารณ์ทุกฉบับถือเป็นการให้คะแนนจากความเห็นส่วนบุคคล ดังนั้นขอให้ท่านผู้อ่านทุกท่านโปรดเข้าใจและใช้วิจารณญาณทุกครั้งในการอ่าน และเลือกดูการ์ตูนอนิเมชั่นให้เหมาะสมกับความชอบส่วนตัวของทุกท่านโดยที่ใช้คะแนนเป็นแค่ตัวประกอบการตัดสินใจในการรับชม และต้องขออภัยล่วงหน้า ณ ที่นี้หากงานวิจารณ์มีข้อผิดพลาดประกาใดซึ่งผมจะทำการปรับปรุงแก้ไขทั้งด้านคุณภาพและสำนวนการเขียนให้ดียิ่งขึ้นไปตามลำดับ

                N.Rei

Anohana

Ano hi mita Hana no namae o bokutachi wa mada shiranai

Or

Anohana

Rate: 13+

Genre: Drama

Studio: A-1 Pictures

Debut: April 2011

Episode: 11

    หากย้อนกลับไปในวัยเด็กผมเชื่อว่าทุกคนย่อมมีความหลัง และมันก็ยังคงสำคัญกับคุณเสมอ

แต่กับผู้ที่ต้องพบการพลัดพรากหรือเผชิญกับความผิดหวัง หากวันเวลาที่คุณพยายามจะลืม

เหล่านั้นย้อนกลับมาหา คุณจะทำอย่างไร? ในเมื่อตัวคุณเองก็จำได้เพียงเลือนรางจากภาพฝัน..

ว่าสิ่งที่หวังจะแก้ไขสิ่งนั้น....

มันคืออะไร….?

Anohana คือเรื่องราวของเด็กหญิงชายหกคนซึ่งเป็นเพื่อนสนิทกันในสมัยวัยเยาว์ 

จินตัน หัวหน้ากลุ่มหนุ่มน้อยผู้เปี่ยมไปด้วยความร่าเริง 

อะนารุ เด็กหญิงผู้เย็นชาผู้คอยออกหน้าแทนเพื่อน 

ยูคิอัทสึ เด็กหนุ่มที่โตเกินวัย 

ทสึรุโกะ เด็กขี้อายผู้เงียบขรึมอยู่เสมอ 

ป๊อปโปะ ตัวโจ๊กตัวฮาประจำกลุ่ม และ 

เม็นม่า เด็กหญิงผู้เสมือนตัวเชื่อมความสัมพันธ์ ผู้เป็นศูนย์กลางของกลุ่ม 

แต่วันหนึ่งเมื่อเม็นม่าจากไปตลอดกาล มิตรภาพที่แลดูว่าไม่มีวันขาดก็สะบั้นลง

      สิบปีผ่านไป เมื่อเม็นม่ากลับมาอย่างไม่คาดคิด พวกเขาทั้งห้าจึงต้องกลับมารวมตัวกัน 

เพื่อร่วมกันค้นหาว่า..

                                                                     ....สิ่งใดคือปรารถนา

ที่พาเธอกลับมาอีกครั้ง?....

 สิ่งที่ Anohana แสดงให้เห็นก็คือ ด้านมืดของตัวละครแต่ละตัวค่อยๆปรากฏออกมาทีละน้อย     

ความอัดอั้นและปมในใจจะก่อให้เกิดความขัดแย้งที่เพิ่มความตึงเครียดให้กับเนื้อเรื่อง

แต่กระนั้นมิตรภาพระหว่างเพื่อนก็ช่วยเจือจางให้ความรู้สึกหนักๆเหล่านั้นเบาบางลง

รวมทั้งคำพูดตลกโปกฮาที่แทรกเข้ามาได้อย่างเหมาะสม ทำให้ Anohana น่าติดตามและ

น่าค้นหาพลังแห่งมิตรภาพอันยิ่งใหญ่ทว่าเรียบง่ายและเข้าถึงได้ไม่ยากเย็น เข้มข้นมีสีสัน 

รวมทั้งเต็มไปด้วยมิตรภาพที่แปรมาจากความขัดแย้ง และเปี่ยมไปด้วยสิ่งที่จะเรียกรอยยิ้ม 

เสียงหัวเราะได้อย่างไม่ยากเย็น...

....รวมถึงหยดน้ำตา

ที่จะหลั่งออกมาอย่างไม่รู้ตัว....

    ตัวละครหลักทั้งหกมีบุคลิกและลักษณะเฉพาะที่แตกต่างกันออกไป แต่ทั้งหมดเชื่อมต่อกัน

ด้วยโศกนาฏกรรมในวัยเยาว์ที่สร้างปมในใจของตัวละครแต่ละคนขึ้นมา ตัวละครอื่นๆในเรื่อง

ก็มีส่วนช่วยเสริมให้ตัวละครหลักทั้งหกนั้นมีมิติมากขึ้นไปอีก แม้ว่าปมของตัวละครหลักนั้น

จะซับซ้อนแต่กลับเข้าถึงได้ง่าย รวมทั้งพฤติกรรมของตัวละครเหล่านั้น..

....ก็ให้ความรู้สึกคุ้นเคย

อย่างน่าประหลาดใจ....

                  ลายเส้นที่สะอาดสบายตา การเก็บรายละเอียดของฉากหลังและรายละเอียดสำคัญๆ

              อย่างเครื่องแต่งกายของตัวละครหรือสิ่งของต่างๆทำได้ดีตามมาตรฐานอนิเมชั่น

              การเคลื่อนไหวก็แลดูลื่นไหลไม่ติดขัด ถือได้ว่าเป็นมาตรฐานที่ดีสำหรับการ์ตูนดราม่า

              ในยุคสมัยนั้น จึงพูดได้อีกนัยหนึ่งว่า งานศิลป์ของ Anohana นั้น..

....เรียบง่าย

แต่สื่อความหมายได้ชัดเจน....

    ดนตรีประกอบฉากของ Anohana ส่วนใหญ่เป็นเครื่องดีด(เปียโน)ที่มีจำนวนสกอร์เพลง

ค่อนข้างมาก แต่ไม่ขัดกับบรรยากาศและทำให้ได้อารมณ์คล้อยตามในระดับหนึ่ง 

เสียงพากย์ของแต่ละตัวละครนั้นแม้จะมีนักพากย์ที่มีชื่อเสียงอยู่เพียงไม่กี่คน 

แต่ทุกคนก็สามารถดึงบุคลิกของตัวละครแต่ละคนออกมาได้เป็นอย่างดีให้ความรู้สึกลื่นไหล

ตามอารมณ์ของตัวละคร

   แต่ความโดดเด่นเมื่อเทียบกับการ์ตูนเรื่องอื่นๆ ทั้งในส่วนของเนื้อเรื่อง ภาพ อนิเมชั่น

และงานเสียงทำได้ดีแต่ไม่เพียงพอให้เป็นที่จดจำ ตัวละครบางคนมีตั้งแต่ไม่โดดเด่นนัก

จนถึงขั้นที่ไม่จำเป็นต้องใส่ลงมา รายละเอียดบางจุดเก็บได้ละเอียดมากเสียจนทำให้จุดอื่นๆ

ในฉากดูแย่ลงไปถนัดตา รวมทั้งการที่การ์ตูนเน้นในเรื่องของโศกนาฏกรรม ความขัดแย้ง

และการคลี่คลายปมในใจในวัยเด็ก ทำให้อาจจะไม่เหมาะสมนักกับผู้ชมบางกลุ่มที่มีอายุน้อย

และอาจจะดึงดูดผู้ชมประเภทอื่นได้ไม่มากนัก

....แต่กระนั้น

    Anohana ก็ยังเป็นการ์ตูนเรื่องหนึ่งที่จะมอบคำตอบและสะท้อนความหมายในมุมมองใหม่ๆ

ให้กับเรา คำว่าเพื่อนนั้นคืออะไร มิตรภาพพังทลายง่ายดายอย่างที่เห็นจริงหรือไม่ การสูญเสีย

แท้จริงแล้วใครที่ทุกข์ใจ และในขณะที่เรานั่งมองปมในใจของแต่ละตัวละครถูกแก้ไปทีละเปราะ

มันทำให้เราย้อนกลับมามองตัวเองอย่างช่วยไม่ได้ว่าสิ่งที่เราเคยกระทำลงไปนั้นมันถูกผิด

อย่างที่เราคิดใช่หรือไม่

ท้ายที่สุดความปรารถนานั้นเป็นของใคร....

....และดอกไม้ที่เห็นในวันนั้น คุณรู้ชื่อของมันแล้วหรือไร?

N.Rei

Author Score: 6.5

Story: 7 / Character: 6 / Art & Animation: 5.5 / Sound: 5